Abstrakcja i polimorfizm

Troszkę się przeciągnęło, ale juz nadrabiam. Czwarty odcinek cyklu dotyczyć będzie dwóch cech programowania obiektowego: abstrakcji i polimorfizmu. Obie te cechy używane były już w przykładach do poprzednich odcinków, jednak tu je troszkę bardziej uwypuklę.

Uważni czytelnicy zapewne pamietają konstruktor kopiujący, czy destruktor, których używamy od pierwszego odcinka. Są to właśnie przykłady polimorfizmu i abstrakcyjnego projektowania. Mamy obiekty oraz operujące na nich funkcje, które wywołują metody tych obiektów nie zwracając uwagi na to, co to jest za obiekt i jak zaimplementowana jest metoda. Istotne jest jedynie to, aby interfejs był taki sam. Aby jeszcze bardziej pokazać te cechy, lekko zmodyfikujmy przykład z poprzedniego odcinka.
do pliku mydefaultobj.h dodajmy funkcję:

void ShowObjectInfo(struct TDefaultObj *);

która będzie miała za zadanie wyświetlenie informacji o obiekcie. Samą strukturę również proponuję zmodyfikować dodając dodatkową metodę:

ObjectDefaultShowInfo fooShowObjInfo;

jak widzimy dodany został typ:

typedef void (*ObjectDefaultShowInfo)(struct TDefaultObj *);

Samą funkcję zdefiniujemy w prosty sposób:

void ShowObjectInfo(struct TDefaultObj *aobj)
{
    if (aobj)
    {
    	if (aobj->fooShowObjInfo)
        {
            aobj->fooShowObjInfo(aobj);
    	}
        else
            myprintdbg("ShowObjectInfo: brak zdefiniowanej metody fooShowObjInfo!");
    }
    else
        myprintdbg("ShowObjectInfo: brak obiektu!!!!!");
}

Kolejne zmiany to usunięcie deklaracji funkcji wypisujących informacje o obiektach z plików: myintegerobj.h i mytextobj.h.
W plikach z definicjami adekwatnymi do wyżej wymienionych plików nagłówkowych dodajemy pole z metodą:

ObjectDefaultShowInfo fooShowObjInfo;

oraz przypisujemy w konstruktorach metody wypisujące informacje o obiektach. Jak widać zostały one zmienione na funkcje typu static.

Na sam koniec zmieniamy funkcję main:

int main()
{
    struct TDefaultObj *objarr[4];
    int i;
    objarr[0] = (struct TDefaultObj *)CreateTextObj("Mój Text 1");
    objarr[2] = (struct TDefaultObj *)CreateIntegerObj(7);
    objarr[1] = CloneDefaultObject(objarr[0]);
    objarr[3] = CloneDefaultObject(objarr[2]);
    SetTextObjValue((struct myTextObj *)objarr[1], "Mój Text 2");
    SetIntegerObjValue((struct myIntegerObj *)objarr[3], 14);

    for (i = 0; i < 4; i++)
    	ShowObjectInfo(objarr[i]);

    for (i = 0; i < 4; i++)
    	FreeDefaultObject(objarr[i]);

    return 0;
}

Jak widać działa prawie tak samo jak poprzedni, a pewne rzeczy (wypisywanie informacji o obiektach, oraz wywołanie destruktorów) zostały zautomatyzowane. Zamiast zmiennych róznych typów mamy kolekcję typu wektor ze wskaźnikami na obiekt domyślny.

Wynik działania to:

Pełen kod przykładu jest jak zwykle do pobrania i do własnych testów.

Wnioski

Tak więc udało mi się wykazać, że w języku C możemy programować obiektowo. Pokazałem proste przykłady jak to robić. Na tym mógłbym zakończyć cykl, ale postanowiłem zrobić wiernym czytelnikom małą niespodziankę i za jakiś czas pojawi się jeszcze jeden odcinek tego cyklu.

Pozdrawiam
Tomasz Kaczanowski

2013-11-13 21:21:57